donderdag 17 november 2011

La Gomera

Het is nog vroeg in de ochtend, wanneer we de prima haven van San Michel verlaten. In dit 100% toeristenoord hebben we niets verloren. Vliegtuigen komen af en aan en de luxe??? Hotels staan letterlijk boven op elkaar gebouwd. Voor de één een resort, voor mij meer een getto! Goed, wij vertrekken vol goede moed richting het groene eiland La Gomera. De zee is redelijk vlak. Ideaal weer om Het Zeeleven te spotten. Op deze oversteek van 25 mijl zien we groepen grienden, grote dolfijnen en een als een bal weg rollende geep van 30 cm. Grienden zwemmen meestal in groepen.
De jongen met hun oppas blijven vaak aan de oppervlakte, terwijl je de grote jongens aanstalten ziet maken om naar grotere diepte te duiken. Ze zwemmen op zo'n 30 mtr. naast de boot en je ziet ze
eerst flink ademhalen en vervolgens buigen ze hun rug sterker en duiken naar beneden. Voor ons blijft het altijd weer een fantastische ervaring deze beesten te zien, terwijl we al veel grienden gezien hebben.

De haven op La Gomera is prima en het dorp is gezellig, we genieten samen met Elze en Rob van de omgeving en de terrasjes. Hoewel er niet op elk terrasje lekkere koffie wordt geserveerd. Soms smaakt het meer naar afwaswater. Gelukkig is het maar één keer voorgekomen.
Natuurlijk maken we hier met een auto een rondrit. De vergezichten zijn geweldig en na een wilde rit door de bergen belanden we in het dichte bos. Bomen en struiken staan dicht op elkaar en het daglicht heeft moeite de bodem de verlichten. Het ziet er een beetje spoekie uit. We rijden steil naar beneden over een echt geplaveid weggetje. Je kunt goed zien dat hier de laag hangende en vochtige nevel door de bomen waait en een spoor van groen achter laat. Door het vocht groeien er overal mossen die als dekens over de boom stammen en struiken hangen.

Onderweg bezoeken we een bananenfabriekje. De gekapte bananen trossen worden in kleine vrachtwagentjes aangevoerd, aldaar aan de transport band gehangen en gesorteerd. We mogen binnen
niet fotograferen, maar we krijgen wel lekkere bananen in de hand gedrukt. Leuk! In deze vallei worden al meer dan honderd jaar bananen verbouwd. Er waren destijds geen goede wegen om de oogst te transporteren naar de haven van San Sebastian. Ze hebben in die periode een portaal kraan gebouwd bij Hermigua, welke de schepen op volle zee kon beladen!! Volgens mij was daar soms wel wat moed voor nodig. Ondertussen gaat alles via San Sebastian.

De dagen erna hebben we regelmatig gesnorkeld en we worstelen ons regelmatig door stevige rollers, met daarin altijd veel zwart zand. Daarna lekker in de golven rond peddelen en de visjes onder je bekijken. Er zijn ook dagen dan zie je niets, ja, zand dat wel weer! Leuk was het wel met zon en het zwarte zand. Dit laatste zit, als je uit het water komt, overal! De zwemkleding is dan zwaarbeladen.
Maar ook hier roept de plicht, er moet geklust worden. Drinkwatertanks schoonmaken en weer vullen evenzo de wc en alle filter. Bevoorraden voor minstens twee maanden. Storingen in het elektrische circuit opsporen en veranderen, eten voorkoken voor de eerste paar dagen, staand en lopend wand nalopen, nog even een korte opfriscursus spaans en ga zo maar door. Ja, wat heel veel tijd kost zijn de handelingen die je met een computer doet, dat kost echt veel tijd. Blogspotten, mailen, skypen, surfen naar websites, foto's verwerken en de rest.

Morgen, vrijdag 18 november, verder zuidwaarts. We gaan iets meer afstand scheppen tussen ons en het "pruttelende" eiland El Hiero en nu naar het eiland Sal op de Kaap Verden. Nog even diesel (90 cent/ltr.) tanken en dan gaan we deze gezellige haven verlaten. Wij (15 mtr.) betalen ca.€200 p/w. Voor de Canarische eilanden is dat redelijk. Kregen toch maar mooi een "descuento" van 30% op de prijs. Das weer meegenomen.

Foto: 1-hotels op elkaar 2-grienden 3-portaalkraan 4-bougainville
5-bananenfabriek 6-spoekiebos 7-snorkelen