De eerste week van augustus is voorbij, we zijn thuis. SantanA heeft geduldig op ons gewacht in Seward. Zij heeft de winter in Alaska op een geweldige wijze doorstaan. Bijna schoon van buiten en mooi droog van binnen.
Ik (Jan) ben ook goed door deze periode gekomen. De lekkende hartklep is netjes met een ringetje gerepareerd en functioneert naar normale maatstaven, zelfs het ritme is nu goed te noemen. Het kloppende hart is beter dan ooit tevoren en we zien de toekomst dan ook vol vertrouwen tegemoet. We zijn het medische team dat ons in Zwolle geholpen heeft dan ook heel dankbaar. Zonder hen was het met mij niet goed afgelopen.
Terug in Seward Alaska, het is zomer en de regen komt met bakken tegelijk uit de hemel. Er moet van alles gebeuren alvorens we maar aan vertrekken kunnen denken. De hele boel heeft 9 maanden stil gestaan en aan dek moet nogal wat gebeuren. Er lijkt geen einde te komen aan de regen en das niet handig, vooral niet als je buitenklussen moet doen. Een week later lijkt het wel of er nooit een eind aan komt. Eén morgen……droog en zonder wind, snel de zeilen monteren. Eerst het grootzeil en dan…….. zit de swivle van de kluiver muurvast. Niks snel hijsen, meer snel een moker zoeken, maar niks helpt. Na twee dagen martelen zie ik dat de buis, waarover de swivle schuift, ligt ovaal is. Negen maanden lang is de swivle naar beneden getrild en muurvast gaan zitten. Dus meer geweld en voorspanning en ze komt los. Gelukkig, we dachten al dat we zonder kluiver moesten varen en das onze gangmaker en gemakkelijk bij te zetten vanwege het rolsysteem.
De dagen in Seward zijn verder gezellig. Bijna dagelijks eten we bij vrienden en kijken we filmpjes van onze reizen. Mijn (Trees) verjaardag vieren we bij hen met champagne, een heerlijke Blueberrie crumble met een zingend kaarsje, Happy Birthday to you…… . Zo gaat m’n verjaardag ook hier niet ongemerkt voorbij. Via de mail en de WhatsApp komen er ook berichtjes binnen. We lopen met de hele pc stuff naar de wal en gaan bij Motel Breeze Inn zitten om alles binnen te halen, kunnen we meteen de was doen.
Ondertussen hebben we de hele boot ‘op de kop gehad’, voorraad gecontroleerd, onderdelen zoeken in de bakken onder ons voorbed, onderbed van de kleine slaapkamer weer uitgeruimd en opnieuw ingericht voor aardappels en alles wat nergens anders past en vooral ons huis weer eigen gemaakt, tas weggegeven en andere onder in bed gestopt, oude troep bij de vuilnis gegooid en nog hebben we de boot vol. We moesten eerst weer zoeken en denken naar waar toch alles ligt.
Langzamerhand weer de apparaten aan, Ais geïnstalleerd, werkt goed, met omwegen, maar doet het. Marifoons weer aan, PC weer aan de zender, ook dat werkt. Het lijkt wel of er geen eind komt aan de klusjes…..het wordt tijd dat we vertrekken. Het weer is wisselvallig en blijft nat, dus het is alleen maar belangrijk om een weergat te vinden dat ons toelaat over te steken naar Foxfarm in Prince William Sound, das een dag varen, ca 50 mijl. Hier kijken we dan opnieuw naar weer/wind voor het vervolg over de Golf van Alaska. De opties zijn Icybay, Yakutat en dan Elfin Cove.
We zullen zien waar we terecht komen, eerst maar eens de lijnen zien los te gooien, het opstarten en omschakelen van land- naar zeeleven is alweer spannend genoeg.
Ik (Jan) ben ook goed door deze periode gekomen. De lekkende hartklep is netjes met een ringetje gerepareerd en functioneert naar normale maatstaven, zelfs het ritme is nu goed te noemen. Het kloppende hart is beter dan ooit tevoren en we zien de toekomst dan ook vol vertrouwen tegemoet. We zijn het medische team dat ons in Zwolle geholpen heeft dan ook heel dankbaar. Zonder hen was het met mij niet goed afgelopen.
Terug in Seward Alaska, het is zomer en de regen komt met bakken tegelijk uit de hemel. Er moet van alles gebeuren alvorens we maar aan vertrekken kunnen denken. De hele boel heeft 9 maanden stil gestaan en aan dek moet nogal wat gebeuren. Er lijkt geen einde te komen aan de regen en das niet handig, vooral niet als je buitenklussen moet doen. Een week later lijkt het wel of er nooit een eind aan komt. Eén morgen……droog en zonder wind, snel de zeilen monteren. Eerst het grootzeil en dan…….. zit de swivle van de kluiver muurvast. Niks snel hijsen, meer snel een moker zoeken, maar niks helpt. Na twee dagen martelen zie ik dat de buis, waarover de swivle schuift, ligt ovaal is. Negen maanden lang is de swivle naar beneden getrild en muurvast gaan zitten. Dus meer geweld en voorspanning en ze komt los. Gelukkig, we dachten al dat we zonder kluiver moesten varen en das onze gangmaker en gemakkelijk bij te zetten vanwege het rolsysteem.
De dagen in Seward zijn verder gezellig. Bijna dagelijks eten we bij vrienden en kijken we filmpjes van onze reizen. Mijn (Trees) verjaardag vieren we bij hen met champagne, een heerlijke Blueberrie crumble met een zingend kaarsje, Happy Birthday to you…… . Zo gaat m’n verjaardag ook hier niet ongemerkt voorbij. Via de mail en de WhatsApp komen er ook berichtjes binnen. We lopen met de hele pc stuff naar de wal en gaan bij Motel Breeze Inn zitten om alles binnen te halen, kunnen we meteen de was doen.
Ondertussen hebben we de hele boot ‘op de kop gehad’, voorraad gecontroleerd, onderdelen zoeken in de bakken onder ons voorbed, onderbed van de kleine slaapkamer weer uitgeruimd en opnieuw ingericht voor aardappels en alles wat nergens anders past en vooral ons huis weer eigen gemaakt, tas weggegeven en andere onder in bed gestopt, oude troep bij de vuilnis gegooid en nog hebben we de boot vol. We moesten eerst weer zoeken en denken naar waar toch alles ligt.
Langzamerhand weer de apparaten aan, Ais geïnstalleerd, werkt goed, met omwegen, maar doet het. Marifoons weer aan, PC weer aan de zender, ook dat werkt. Het lijkt wel of er geen eind komt aan de klusjes…..het wordt tijd dat we vertrekken. Het weer is wisselvallig en blijft nat, dus het is alleen maar belangrijk om een weergat te vinden dat ons toelaat over te steken naar Foxfarm in Prince William Sound, das een dag varen, ca 50 mijl. Hier kijken we dan opnieuw naar weer/wind voor het vervolg over de Golf van Alaska. De opties zijn Icybay, Yakutat en dan Elfin Cove.
We zullen zien waar we terecht komen, eerst maar eens de lijnen zien los te gooien, het opstarten en omschakelen van land- naar zeeleven is alweer spannend genoeg.
